βρες διαδρομη με αυτοκινητο
δου συρου τηλεφωνα
Για τους περισσότερους Έλληνες, το Survivor δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Αποτελεί μια αγαπημένη καθημερινή συνήθεια, που για ορισμένους φτάνει και στα όρια του… εθισμού. Η παρακολούθηση των εξελίξεων στην τηλεόραση είναι ένα μόνο μέρος του «φαινομένου» αυτού, καθώς αμέσως μετά τη λήξη του εκάστοτε επεισοδίου η συζήτηση και η κριτική για την εκπομπή μεταφέρεται στα κοινωνικά δίκτυα.
turbo x tablet κολλαει
Οι τηλεθεατές ταυτίζονται με… πάθος με τους «μαχητές» ή τους «διάσημους» και παρακολουθούν με αγωνία τις περιπέτειές τους – αλλά και τις κακουχίες που περνούν - στον εξωτικό Άγιο Δομίνικο. Γράφουν τις σκέψεις τους στο Facebook και στο Twitter, διασταυρώνουν τα «ξίφη» τους με άλλους χρήστες και χρησιμοποιούν όλα όσα είδαν για να διακωμωδήσουν την προσωπική τους πραγματικότητα ή αυτή που διαμορφώνεται στη χώρα μας.
Το ερώτημα, λοιπόν, που γεννάται είναι αν μπορούμε να μιλήσουμε για «φαινόμενο Survivor».
«Η γνώμη μου είναι ότι είναι υπερβολικό. Κάθε εποχή έχει τους δικούς της τρόπους ψυχαγωγίας. Τη δεκαετία του ‘80 υπήρχε κάποια σειρά που ήταν δημοφιλής. Τη δεκαετία του ‘90 ήταν κάποια άλλη. Στη συνέχεια ήταν το ριάλιτι Big Brother. Κάθε εποχή έχει τη δική της ψυχαγωγία και νομίζω ότι κάτι τέτοιο είναι και το Survivor, δεν είναι κάτι διαφορετικό» λέει στο CNN Greece, ο κ. Θεόδωρος Σακελλαρόπουλος.
«Ένα σύγχρονο lifestyle»
Γιατί, όμως, το Survivor είναι τόσο καθηλωτικό για τους τηλεθεατές του; Ποια είναι τα «συστατικά» που κάνουν το ελληνικό τηλεοπτικό κοινό να αναμένει με ανυπομονησία την εξέλιξη των αγώνων, την επόμενη «αποχώρηση» ή να παίρνει θέση υπέρ του ενός ή του άλλου παίκτη;
«Αυτό που θα τόνιζα ως αιτία εξάπλωσης είναι το μοντέλο το οποίο προβάλει. Το μοντέλο ζωής. Και από τα λίγα που έχω δει φαίνεται ότι το μοντέλο αυτό συγκινεί τον κόσμο. Ποια είναι τα στοιχεία; Πρώτα από όλα είναι ένα θέαμα, είναι θεαματικό. Το δεύτερο είναι ότι περιέχει μέσα έναν ανταγωνισμό, ο οποίος κρατάει το ενδιαφέρον των θεατών. Τρίτον σαν όλες τις μορφές ψυχαγωγίας υπάρχει ταύτιση. Ταυτίζεται ο θεατής με τα δρώμενα, με αυτά που συμβαίνουν. Και αυτά που συμβαίνουν είναι και το μεγάλο του πλεονέκτημα. Αναφέρεται σε έναν εξωτικό τόπο. Αυτό είναι το πιο ωραίο, που ένας άνθρωπος ταυτίζεται ιδιαίτερα μέσα σε μια Ελλάδα καθημαγμένη από την κρίση» εξηγεί ο κ. Σακελλαρόπουλος, και συνεχίζει: «Μετά, είναι νέοι άνθρωποι. Μια προβολή του φαινομένου της υγείας. Είναι υγιείς, νέοι άνθρωποι με κορμιά ωραία, σμιλεμένα σαν αρχαία ελληνικά αγάλματα. Ωραίες κοπέλες, καλλίγραμμες. Στη συνέχεια, οι άνθρωποι αυτοί είναι μαχητές. Όλοι αυτοί οι ωραίοι νέοι και οι όμορφες είναι μαχητές, αγωνίζονται για τη ζωή. Αυτό προσδίδει μια ταύτιση με αυτόν που το βλέπει. Θα ήθελε και αυτός να είναι μαχητής και να κατακτά κάτι, έχοντας δίπλα του ωραίους ανθρώπους - άντρες και γυναίκες».
Screen grab/ ΣΚΑΪ
Η ταύτιση αυτή με πρόσωπα και καταστάσεις, πραγματικές ή πλασματικές, δεν είναι ένα στοιχείο που εντοπίζεται μόνο στη σύγχρονη εποχή. Υπήρχε και παλαιότερα και αδιαμφισβήτητα θα υπάρχει και στο μέλλον. «Σε άλλες εποχές αυτό γινόταν διαφορετικά, στο μυθιστόρημα ή στο σινεμά. Σε βιβλία και ταινίες υπάρχει μια πλοκή που ο θεατής ταυτίζεται. Ταυτίζεται με τον κατάσκοπο, με τον γκάνγκστερ με τον Σούπερμαν ή οποιονδήποτε άλλο ήρωα. Απλώς η εποχή μας απαιτεί τα στοιχεία που αναφέραμε προηγουμένως. Και τα βλέπουμε καθημερινά στο lifestyle που προβάλλεται. Είναι ένα σύγχρονο lifestyle» αναφέρει ο κ. Σακελλαρόπουλος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου