Η Ζεϊνάμπ, είχε καταδικαστεί σε θάνατο το 2014, μετά από μια άδικη – σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνηστία - δίκη. Είχε προηγηθεί η σύλληψή της τον Φεβρουάριο του 2012 όταν ήταν 17 ετών και η «ομολογία» ότι δολοφόνησε το σύζυγό της. Κρατήθηκε στο αστυνομικό τμήμα για τις επόμενες 20 ημέρες όπου σύμφωνα με την ίδια έπεσε θύμα βασανιστηρίων από άνδρες αστυνομικούς, οι οποίοι την χτυπούσαν σε όλο της το σώμα.
προσαρτημα μικρων οντοτητων
τσιπρας οι αγορες θα χορευουν πεντοζαλι
θερμικος θανατος του συμπαντος
«Ομολόγησε» ότι μαχαίρωσε τον σύζυγό της, ο οποίος της ασκούσε σωματική και ψυχολογική βία επί πολλούς μήνες και αρνιόταν να της δώσει διαζύγιο.
Η νεαρή γυναίκα, δεν είχε δικηγόρο, παρά μόνο στην τελευταία φάση της δικαστικής διαδικασίας όταν και άλλαξε την κατάθεσή της, υποστηρίζοντας ότι τη δολοφονία διέπραξε ο αδερφός του συζύγου της, ο οποίος την είχε βιάσει πολλές φορές. Κατέθεσε ότι της είχε πει, πως αν έπαιρνε εκείνη την ευθύνη για το φόνο, θα την αθώωνε καθώς σύμφωνα με τον ισλαμικό νόμο, οι συγγενείς δολοφονημένων έχουν τη δυνατότητα να αθωώσουν το δράστη και να δεχθούν ως αντάλλαγμα οικονομική αποζημίωση.
Το δικαστήριο – πάντα σύμφωνα με τη Διεθνή Αμνησία - δεν διερεύνησε τα όσα υποστήριξε η κοπέλα και αποφάσισε με βάση την αρχική της «ομολογία», η οποία είχε γίνει χωρίς την παρουσία δικηγόρου.
Παρά το ότι ήταν κάτω των 18 όταν διαπράχθηκε το έγκλημα, το δικαστήριο δεν της έδωσε το δικαίωμα να δικαστεί ως ανήλικη, σύμφωνα με σχετικό ιρανικό νόμο και να αντικαταστήσει τη θανατική ποινή με άλλη.
Όπως είχε δηλώσει η Ζεϊνάμπ, είχε δει το γάμο με τον κατά 4 χρόνια μεγαλύτερό της Χοσεΐν Σαρμπάντι, στα 15 της, σαν το μοναδικό τρόπο για μια καλύτερη ζωή. Όταν όμως επέστρεψε στους δικούς της για βοήθεια, προκειμένου να γλιτώσει από αυτόν, εκείνοι αρνήθηκαν να την βοηθήσουν επειδή το είχε σκάσει από το σπίτι της. Παράλληλα και η αστυνομία είχε αρνηθεί να ερευνήσει τις πολλαπλές της καταγγελίες για το βίαιο χαρακτήρα του συζύγου της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου